به گزارش روابط عمومی مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران، مدیر مطالعات امور اجتماعی و فرهنگی مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران با اعلام این خبر گفت: هدف از این نشست بررسی نتایج شناسایی انواع خطرات و تهدیدات برای کودکان در فضاهای عمومی شهر و دسته‌بندی آن بر حسب میزان شیوع و شدت تاثیر آنهاست تا ضمن شناسایی محیط های پرخطر برای کودکان و نوجوانان احساس امنیت بیشتر برای خانواده ها ایجاد شود.
دکتر کامبیز مصطفی پور اظهار کرد: براساس نتایج این پژوهش در نشست تخصصی راهکارهای لازم برای مدیریت شهری ارائه می شود تا شهر برای کودکان زیست پذیر شده و خانواده ها نیز با فراغ بال از فضاهای شهری استفاده کنند.
وی با بیان اینکه شهرها مأمن رشد کودکان و مکانی برای بالندگی و شکل گیری شخصیت آنهاست، افزود: کودکان و نوجوانان به عنوان اعضای جامعه با مجموعه هایی از خواسته ها و نیازهای خاص، استفاده کنندگان محیط های شهری به شمار می روند که امنیت، رشد و سلامت اجتماعی آنان در شهرهای صنعتی و بزرگ از جمله شهر تهران، به دلایلی از قبیل تراکم جمعیت، نوع بافت مسکونی و آپارتمان‌نشینی بیش از پیش در مخاطره قرار گرفته است.
مصطفی پور در ادامه افزود: در ادبیات جهانی با پیدایش پارادایم برنامه‌ریزی فراگیر و ضرورت ادغام اجتماعی همه گروه‌ها در برنامه‌ریزی شهری ملاحظات و اولویت‌های کودک‌محور در برنامه‌ریزی و طراحی شهری، ایمنی و امنیت کودکان در محیط‌های شهری مورد توجه قرار گرفته است. بنابراین توجه به امنیت اجتماعی کودکان در توسعه پایدار شهری و تاثیر آن در پیشگیری و کاهش آسیب ها و مشکلات اجتماعی زندگی شهری در حال و آینده و راهبردهای ارتقاء آن ضرورتی مضاعف می‌یابد. به همین منظور مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهرداری تهران پروژه ای با عنوان تدوین راهبردها و راهکارهای تأمین امنیت اجتماعی کودکان در فضاهای عمومی شهر تهران را به اجرا درآورده است.
وی با اشاره به اینکه تأکید این پروژه بر فضاهای عمومی شهر، از خانه تا مدرسه و تمامی فضاهایی که کودک در محیط شهری از آن استفاده می کند، قرار دارد، گفت: اگرچه امنیت کودکان گاهی در محیط خانواده ها از جمله خانواده های بدسرپرست نیز تهدید می شود، اما محور اصلی این پروژه فضاهای عمومی است که از حیطه نظارت خانواده خارج است.
مدیر مطالعات امور اجتماعی و فرهنگی مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران ادامه داد: در این پروژه از کودکان در گروه های سنی مختلف با روش های متفاوت مانند نقاشی، خاطره نگاری و پرسشنامه خواسته شده آنچه سبب هراس آنها در شهر می شود و امنیت شان را به خطر می اندازند را بیان کنند. همچنین از خانواده ها نیز پرسشنامه تهیه شده و از آنها پرسیده شده که چه چیزی در شهروجود دارد که باعث می شود در محلات و فضاهای عمومی شهر برای کودکان احساس خطر کنند.
مصطفی پور با بیان اینکه کارشناسان این پژوهش فضاهای عمومی را مورد بازدید قرار داده اند، اظهار کرد: در این پروژه از پارکبان‌ها و مسئولانی که در پارک ها و بوستان ها و همچنین فضاهای تجاری هستند، مصاحبه به عمل آمده تا عواملی که امنیت کودکان را به لحاظ فیزیکی و و هم از نظرذهنی تحت الشعاع قرار می دهد، شناسایی شوند.
وی با بیان اینکه در مساله امنیت اجتماعی دو بعد ذهنی و عینی مورد توجه است، گفت: به لحاظ عینی بحث تصادفات و میزان خطرپذیری ترددهای ترافیکی، سوانح متعدد و... ایمنی کودکان را تحت تأثیر قرار می دهد اما آسیب هایی که در مقوله ذهنی طبقه بندی می شوند نیز دارای اهمیت است، به ویژه که نگرانی ذهنی خانواده ها روی کودکان نیز اثر می گذارد. چنانچه بیشترین ترس کودکان نیز بیشتر از بعد ذهنی بوده است و ترس از غریبه یکی از مهم ترین مسائلی است که کودکان با آن دست به گریبان هستند.
وی با اشاره به اینکه در نشست تخصص نتایج به دست آمده از پژوهش در اختیار مدیران اجرایی مناطق 22 گانه قرار می گیرد، افزود: از آنجایی که پروژه اکنون درحال شناخت آسیب ها، انواع رفتارها و فعالیت‌های پرخطر شایع در بین کودکان در فضاهای عمومی شهری، سنجش نیازهای ایمنی و امنیت کودکان در فضاهای عمومی شهری با توجه به ویژگی های گروه‌های مختلف کودکان در محلات و مناطق شهر تهران است به نوعی اطلس جغرافیایی نا امن در شهر تهران است و محیط های ناامن برای کودکان را شناسایی کرده است.
